Επανειλημμένες ή καθ’ έξιν αποβολές

Οι αποβολές θεωρούνται μια από τις πιο συχνές επιπλοκές κατά την κύηση.

Το ποσοστό των κλινικά αναγνωρισμένων αποβολών (με εμφάνιση μετά την 6η εβδομάδα της κύησης) είναι 12-15%.

Μπορεί να είναι Σποραδικές ή Επανειλλημμένες/καθ’έξιν

Οι καθ’ έξιν αποβολές αποτελούν ένα ιδιαίτερο πρόβλημα με σωματικά αλλά και  ψυχολογικά επακόλουθα για τις γυναίκες. Η συχνότητα εμφάνισης των καθ’ έξιν αποβολών είναι δυστυχώς αρκετά μεγάλη (μία για κάθε 300 κυήσεις).

ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ Η ΚΑΘ’ ΕΞΙΝ ΑΠΟΒΟΛΕΣ ορίστηκαν δύο ή περισσότερες αποβολές, σύμφωνα με  την ESHRE (2017).

Η ακριβής συχνότητά τους είναι δύσκολο να υπολογιστεί και είναι γύρω στο 1-3% μαζί με τις βιοχημικές κυήσεις.

ΣΠΟΡΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΒΟΛΕΣ: αποτελούν το 10-15% των κλινικών κυήσεων (80% στο 1ο τρίμηνο κύησης και στο 50-60% οφείλονται σε γενετικές ανωμαλίες). Ο κίνδυνος απώλειας της κύησης μετά την αναγνώριση εμβρυικής καρδιακής λειτουργίας φτάνει το 2- 5%.

Η πρόγνωση των πιθανών αποβολών σύμφωνα με την ESHRE (2017) θα πρέπει να βασιστεί στον αριθμό των προηγούμενων αποβολών καθώς και την ηλικία της γυναίκας. 

Οι αποβολές φτάνουν στο 50% των κυήσεων σε γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών και ως το 75% σε γυναίκες άνω των 45 ετών σύμφωνα με μελέτη των Rai & Regan που δημοσιεύτηκε στο Lancet το 2006.

Όσες περισσότερες αποβολές έχουν προηγηθεί, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να αποβάλει η γυναίκα στην επομένη κύηση.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΘ’ ΕΞΙΝ ΑΠΟΒΟΛΩΝ

KΛΙΝΙΚΟ-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΘ’ ΕΞΙΝ ΑΠΟΒΟΛΩΝ

Από το ιστορικό του ζεύγους θα πρέπει να διερευνηθεί η ηλικία κύησης που παρατηρούνται οι αυτόματες αποβολές, η παρουσία εμβρυικού πόλου & καρδιακής λειτουργίας, συμπτώματα που μπορεί να έχουν σχέση με το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο καθώς και πιθανό οικογενειακό ιστορικό αυτόματων αποβολών.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο εργαστηριακός έλεγχος μπορεί να περιλαμβάνει: Καρυότυπο ζεύγους, Αντικαρδιολιπίνες, Αντισώματα έναντι β2-γλυκοπρωτεΐνης και Αντιπηκτικό του Λύκου (LA), Μέτρηση επιπέδων προγεστερόνης στο μέσον της ωχρινικής φάσης του κύκλου, FSH – LH – Προλακτίνη – Τεστοστερόνη τη 2η-5η ημέρα κύκλου, Έλεγχος θρομβοφιλίας (παράγοντας V Leiden & prothrombin 20210 μετάλλαξη). Από την πλευρά του γυναικολόγου θα γίνει υστεροσκόπηση ή υστεροσαλπιγγογραφία και διακολπικός υπέρηχος.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

ΧΡΩΜΟΣΩΜΙΑΚΑ ΑΙΤΙΑ

Συνεχείς προσπάθειες μέχρι να συλληφθεί υγιές έμβρυο, Προεμφυτευτική διάγνωση (PGD) ή  Αμνιοπαρακέντηση.

ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

Ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH) – μία ένεση καθημερινά χωρίς να είναι απαραίτητη η παρακολούθηση του anti-Xa.

ΑΥΤΟΑΝΟΣΕΣ ΑΠΟΒΟΛΕΣ

Θεωρείται ότι οφείλονται στην παρουσία αυτοαντισωμάτων που ήδη υπάρχουν στη γυναίκα έναντι των φωσφολιπιδίων της μεμβράνης, των κυττάρων της συγκυτιο-τροφοβλάστης ή και έναντι άλλων οργανιδίων ή ιστών.

Για τις γυναίκες με καθ΄έξιν αποβολές,: έλεγχος για αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα (Αντιπηκτικό Λύκου [LA] και αντικαρδιολιπινικά αντισώματα [ACA IgG και IgM]) και τα αντισώματα έναντι β2 γλυκοπρωτεΐνης Ι (aβ2GPI) μετά από δύο απώλειες εγκυμοσύνης (ESHRE, 2017).

Αντιμετώπιση αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου

Στεροειδή (επιπλοκές: Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης, προωρότητα), Ασπιρίνη, Ηπαρίνη, ενώ συνδυασμός ασπιρίνης & ηπαρίνης φαίνεται να έχει καλύτερα αποτελέσματα. 

Τα αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA) θα μπορούσαν να ελεγχθούν για επεξηγηματικούς λόγους (ESHRE, 2017).

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

Τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα συσχετίζονται με υψηλότερη συχνότητα καθ’ έξιν αποβολών όταν εντοπιστούν πριν την έναρξη της κύησης ή στην αρχή της.

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Γυναίκες με κακή ρύθμιση Σακχαρώδη Διαβήτη I (ΣΔΙ) έχουν αυξημένο κίνδυνο για αποβολές, ενώ ο καλά ρυθμιζόμενος ΣΔΙ δεν συσχετίζεται με καθ’ έξιν αποβολές.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ

Σε όλες οι γυναίκες με καθ’ έξιν αποβολές θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση της ανατομίας της μήτρας με υπέρηχο (U/S), με καλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα τον κολπικό τρισδιάστατο υπέρηχο (ESHRE, 2017).

ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Στον σύζυγο-σύντροφο, προτείνεται η αξιολόγηση παραμέτρων του τρόπου ζωής (κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, άσκησης και σωματικού βάρους) (ESHRE, 2017).

Η αξιολόγηση του κατακερματισμού του DNA (DNA fragmenatation) του σπέρματος σε ζευγάρια με καθ’ έξιν αποβολές μπορεί να γίνει με βάση έμμεσα στοιχεία για επεξηγηματικούς λόγους (ESHRE, 2017).