Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα – Πρόληψη & Διάγνωση

Τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ), προκαλούνται από βακτήρια, ιούς ή παράσιτα που μεταδίδονται μέσω σεξουαλικής επαφής χωρίς προφύλαξη. 

Οι βακτηριακές λοιμώξεις περιλαμβάνουν τη βακτηριακή κολπίτιδα  (Gardnerella Vaginalis, Mobiluncus) , τις χλαμυδιακές λοιμώξεις (Chlamydia trachomatis), τη γονόρροια (Neisseria gonorrhoeae), το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (L1,L2 &L3 ορότυποι των χλαμυδίων του τραχώματος) και τη σύφιλη (Ωχρά σπειροχαίτη). Οι ιοί προκαλούν έρπητα των γεννητικών οργάνων (HSV 1&2, ηπατίτιδα Β (HBV), κονδυλώματα (HPV) και τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV). Τα παράσιτα που είναι υπεύθυνα είναι οι τριχομονάδες και οι φθείρες του εφηβαίου.

Τα ΣΜΝ εμφανίζονται παγκοσμίως, αλλά ορισμένες λοιμώξεις όπως το μαλακό έλκος (Haemophilus ducreyi), το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (L1,L2 &L3- Chlamydia trachomatis ) και το βουβωνικό κοκκίωμα (Klebsiella granulomatis) είναι πιο συχνές σε λιγότερο βιομηχανικές χώρες.

Ορισμένα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα – όπως γονόρροια, χλαμύδια, HIV και σύφιλη – μπορούν να μεταδοθούν από μια μολυσμένη μητέρα στο παιδί της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού. Τα ΣΜΝ στα βρέφη μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα ή ακόμα και θάνατο. Όλες οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ελέγχονται για αυτές τις λοιμώξεις και να αντιμετωπίζονται.

Με μία γρήγορη ανασκόπηση στα στοιχεία που δημοσιεύει το CDC για το 2018 φαίνεται αύξηση των συχνότερων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια: 

-Χλαμύδια:

1,8 εκατομμύρια περιστατικά
19% αύξηση σε σχέση με το 2014

-Γονόρροια:

583.405 περιστατικά

63% αύξηση σε σχέση με το 2014

-Σύφιλλη:

35.063 περιστατικά

71% αύξηση σε σχέση με το 2014

-Συγγενής Σύφιλλη:

1.306 περιστατικά
185% αύξηση σε σχέση με το 2014

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τα ΣΜΝ δεν προκαλούν πάντα συμπτώματα. Ένα άτομο είναι πιθανό να προσβληθεί από κάποιο ΣΜΝ μέσω σεξουαλικής επαφής (κολπικής, πρωκτικής ή στοματικής) από ασυμπτωματικούς συντρόφους που μπορεί να φαίνονται απόλυτα υγιείς και να μην γνωρίζουν ότι έχουν κάποια λοίμωξη.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Ανάλογα με τη λοίμωξη, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε ημέρες ή εβδομάδες (χλαμύδια, γονόρροια, έρπης των γεννητικών οργάνων), εβδομάδες ή μήνες (ηπατίτιδα Β, HIV, σύφιλη) μετά την έκθεση στον μικροοργανισμό. Συχνά συμπτώματα – που μπορεί να εμφανιστούν μόνα τους ή σε συνδυασμό – περιλαμβάνουν μη φυσιολογικό έκκριμα από τα γεννητικά όργανα, ασυνήθιστη ή περίεργη μυρωδιά του κόλπου, πόνος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, αιμορραγία μετά από σεξουαλική επαφή, εξανθήματα και έλκη στη γεννητική ή περιπρωκτική περιοχή, διογκωμένους λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα και ξαφνικό πυρετό ή εμφάνιση συμπτωμάτων που μοιάζουν με γρίπη.

Η ξαφνική ή ενδεχόμενη εξαφάνιση των συμπτωμάτων δεν σημαίνει ότι έχει ιαθεί η λοίμωξη, καθώς μπορεί να επιστρέψει ή να εκδηλωθεί με διαφορετικά συμπτώματα. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, οι λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε στειρότητα, πυελική φλεγμονώδη νόσο, καρκίνο, χρόνιες παθήσεις του ήπατος, επιπλοκές της εγκυμοσύνης και γενετικές ανωμαλίες.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Η χρήση προφυλακτικού σωστά και με συνέπεια αποτελεί τη μόνη πρακτική ασφαλούς σεξουαλικής επαφής. 

Η ηπατίτιδα Β και ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) μπορούν επίσης να προληφθούν μέσω εμβολιασμού.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

Πολλοί άνθρωποι στα αρχικά στάδια κάποιου ΣΜΝ δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, για αυτό και ο προσυμπτωματικός έλεγχος για ΣΜΝ είναι σημαντικός για την πρόληψη επιπλοκών.

Εάν το σεξουαλικό ιστορικό και τα τρέχοντα σημεία και συμπτώματα υποδηλώνουν ΣΜΝ, οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορούν να εντοπίσουν τον αιτιολογικό παράγοντα και την πιθανή λοίμωξη.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ: μπορούν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση του HIV ή μεταγενέστερα στάδια της σύφιλης.

ΟΥΡΩΝ: Ορισμένα ΣΜΝ μπορούν να επιβεβαιωθούν με δείγμα ούρων.

ΚΟΛΠΙΚΑ ΥΓΡΑ – ΤΡΑΧΗΛΙΚΟ ΕΠΙΧΡΙΣΜΑ-ΟΥΡΗΘΡΙΚΟ ΕΚΚΡΙΜΑ- ΣΠΕΡΜΑ: καλλιέργεια και άμεση μικροσκοπική εξέταση 

ΕΚΚΡΙΜΑ ΑΠΟ ΕΛΚΗ: Εάν υπάρχουν ανοιχτά έλκη των γεννητικών οργάνων μπορεί να γίνει εξέταση των δειγμάτων αυτών.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πολλά Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά ή αντιιικά φάρμακα.. Τα ΣΜΝ που προκαλούνται από βακτήρια είναι γενικά ευκολότερα στη θεραπεία. Οι ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αλλά όχι πάντα να θεραπευτούν. Κατά τη διάρκεια της κύησης η άμεση θεραπεία των ΣΜΝ μπορεί να αποτρέψει ή να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης του μωρού.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με τον Έλεγχο Προδιάθεσης Οστεοπόρωσης